Episch einde van de competitie (en van Jurjan bij Rouveen 3)

Jurjan 'ballerina' Korterink

De laatste competitiewedstrijd stond op het programma op zaterdag 25 mei, uit tegen Wolvega om 11 uur ’s ochtends. Na overleg kon het naar 12 uur verplaatst worden of naar de vrijdagavond 24 mei om 19 uur. Dat laatste had de voorkeur voor het derde zodat het geplande teamuitje op de zaterdag geen gevaar liep, over het laatste dadelijk meer. Eerst een verslag van de wedstrijd in Wolvega.

Er stond nog wat op het spel deze laatste wedstrijd van het seizoen, want indien er gewonnen werd en VHK zou de volgende dag van Willemsoord winnen dan zou het 3e van Rouveen op basis van ranglijst een periodetitel doorgeschoven krijgen.

Daarnaast stond de wedstrijd in het teken van wat anders namelijk het afscheid van onze Nestor Jurjan “Ballerina” Korterink. Alhoewel hij slechts 7 wedstrijden dit seizoen meedeed was hij als oude sluwe vos van onschatbare waarde. Uren voor en na de wedstrijd moest het oude lijf klaargestoomd worden voor de zaterdagmiddag. Manicures, pedicures, massages, hot-stone sessies, sauna therapie, infrarood behandelingen en liters tijgerbalsem, niets was te gek maar helaas het houdt een keer op. Desondanks waren zijn kunsten op het veld nog immer onnavolgbaar, de scheldkannonades op de scheids, het steeds maar kappen en draaien en de kenmerkende Ballerina achtige pirouettes door de defensie van de tegenstander, achteloos alsof het om een uitvoering van het Zwanenmeer ging van het Tchaikovsky Ballet. Jurjan gaat zijn schoenen nog niet aan de wilgen hangen want hij blijft actief bij 35+ en bij hoge nood, maar wel zwaait hij voorlopig af bij het 3e van Rouveen.

Dan naar de wedstrijd waar Rouveen de kant mocht kiezen en de mannen uit Wolvega mochten aftrappen op het wolvennest. De gastheren hadden het heft in eigen handen tijdens het eerste bedrijf en Rouveen had het zwaar, Wolvega had technisch sterke spelers en die konden op het hoofdveld met harde ondergrond beter met de bal uit de voeten dan Rouveen. Echte grote kansen voor Wolvega kwamen er niet maar wel was er continu dreiging waardoor de gelegenheidsdefensie bestaande uit Peter, Marnix, Maarten en Ibrahim zwaar aan de bak moest. Toch kwamen er uiteindelijke 2 grote kansen voor Wolvega aan het einde van de eerste helft waardoor Rouveen bijna tegen een achterstand aan keek. Uiteindelijk floot de scheids af voor de rust met een 0-0 stand waardoor Rouveen even naar adem kon snakken, op het middenveld werd de strijd gestreden en had Arjan naar eigen zeggen bijna een halve marathon gelopen de eerste helft.

Tijdens de rust eerst geen omzettingen, we hadden Jasper Buitenhuis de kilometer vreter achter de hand, alsook leider Erik “Zweepslag” Dunnik en de Nestor Jurjan “Ballerina” Korterink. Laatsgenoemden waren niet helemaal fris aan het einde van een lang seizoen en hadden de voorkeur om nog even te wachten hoe de wedstrijd zou lopen.

Na rust kon Wolvega niet meer brengen wat het de eerste helft wel kon, Rouveen kwam iets meer aan voetbal toe waardoor er meer ruimte op het veld kwam. Wolvega ging niet meer zo nadrukkelijk het spel maken maar bleef op de counter nog altijd gevaarlijk. Twee a drie pogingen van dichtbij werden niet door de spits en nummer 10 van Wolvega verzilverd waardoor Rouveen nog in leven bleef en het hoofd van Ibrahim steeds roder aanliep. Ibrahim begon op rechtsback, maar wisselde halverwege van kant met Peter Huisman, die last van de lies had. Daardoor speelde Ibrahim opeens Linksback en het mag gezegd worden dat hij die rol met glans vervulde. Ja zelfs de vergelijking met Dirk Kuijt zou terecht zijn, die als rechtsbuiten meeging naar het WK en in de bloedhete zon van Brazilie als Rechtsback en Linksback op een voor hem onbekende positie furore maakte. Alleen de Duracel van Ibrahim heeft wat minder inhoud dan die van de man met de blonde manen uit Katwijk.

Een kwartier na rust floot de scheids weer eens voor een lullig duwtje, Rouveen mocht daardoor een vrije bal nemen op de rechterkant van het veld op de midden van de helft van Wolvega. Linkspoot Jos moest de bal er in slingeren was het idee. Met een bekeken balletje wist hij vriend en vijand te verrassen en Jarold vrij voor de keeper te zetten. Jarold was alert en wipte de bal fraai in een beweging over de uitlopende keeper waardoor Rouveen tegen de verhouding in op voorsprong kwam.

Een kleine 10 minuten na de voorsprong ging Arjan op zijn kenmerkende manier met veel pit (lees agressie) een duel in, op zich leek er niet veel aan de hand maar de scheidsrechter, die de hele avond al enorm pietluttig was, aarzelde geen seconde en trok direct rood. Dit leverde een nogal absurde situatie op waarin het hele elftal van Rouveen vol verontwaardiging naar de scheidsrechter sprintte om verhaal te halen over deze makkelijk gegeven kaart. Niet alleen de veldspelers maar ook Erik Dunnik, die net aan het warmdraaien was om in te vallen. Hij sprintte het veld in en kwam ineens alsof door een bliksem getroffen halverwege tot stilstand... Zweepslag! Tot hilariteit van de toeschouwers van Wolvega moest Erik strompelend afdruipen, terwijl de rest van het 3e even moest afkoelen. Met 10 man en een als voorstopper voor Ibrahim ingevallen Jurjan moest Rouveen de voorsprong met hand en tand verdedigen.

De verontwaardiging over de rode kaart bracht een enorme fighting spirit los bij het 3e, wat er ook zal gebeuren Wolvega zal nooit winnen was het motto. Daarnaast was alles geoorloofd nu, voor ons gevoel, de scheidsrechter ons genaaid had. Als team ging het 3e masaal voor de pot hangen in een cirkel om de 16 meter, en bij onderscheppingen als een dolle aansluiten met keeper Bas als veredelde laatste man om alle diepteballen te onderscheppen. Deze tactiek werpte (op een aantal momenten na) zijn vruchten af. Wolvega ging namelijk over op een soort alles of niets voetbal en vergat daardoor gebruik te maken van de man meer situatie, door het opportunistische spel had Wolvega enorm veel balverlies en kon Rouveen door de ingooien en achterballen lekker het spel vertragen.

Tijdens een van de aanvallen van Wolvega wist Rouveen de bal de onderscheppen en Jaap “de Rocker” Roo te bereiken die net over de middenlijn stond. Jaap zag in zijn ooghoek Jos Bouwmeester een sprint trekken en gaf de bal mee. Jos liep alles en iedereen voorbij inclusief de keeper en even leek het ook alsof hij het doel voorbij zou rennen, toch raakte hij de bal nog hard en laag en verdween de bal in het doel van Wolvega 0-2!! Wat een ontknoping van de wedstrijd, Rouveen had tegen de verhouding in met hard knokken een fantastisch resultaat geboekt. De laatste 10 minuten bleef Rouveen gemakkelijk overeind, en met Marnix en Jurjan als gebroeders Korterink in het centrum van de verdediging was het ouderwets tijd rekken, schwalbes maken en irriteren. Dit tot frustratie van de spits die tegen Jurjan zei: “Man wat kansloos dit, ben je 34 / 35 en moet je zo je wedstrijden winnen” waarop Jurjan zei: “35?! Ik mocht willen dat ik nog zo jong was!” Jurjan kreeg voor de wedstrijd nog een mooi warming up shirt waarmee wij ook hoopten dat hij zou mogen spelen, maar na het zien van de eerste helft hadden we al de conclusie getrokken dat de scheids dit toch niet zou toestaan.

Afgelopen zaterdag was het teamuitje in Zwolle en tijdens de activiteit Hunted kwamen we er achter dat VHK en Willemsoord het waarschijnlijk op een akkoordje hebben gegooid en de punten hebben gedeeld. Hierdoor mist Rouveen helaas op 1 punt de nacompetitie. Saillant detail is dat Rouveen die punten eigenlijk regelementair had kunnen opeisen doordat Willemsoord tegen Rouveen speelde met een speler die geschorst was bij het 1e elftal, deze speler trapte destijds de gelijkmaker tegen de touwen. Toch was het 3e niet in mineur want de meeste spelers zijn blij dat het seizoen er op zit, daarnaast kan er nu onder het genot van een biertje gekeken worden bij het 1e en 2e elftal die via de nacompetitie hopen te promoveren.

Zo kijkt iedereen terug om een mooi seizoen waarin we totaal 36 verschillende spelers nodig hebben gehad om elke week weer met voldoende spelers aan de aftrap te verschijnen. Daarnaast hebben we ook andere elftallen vooruit kunnen helpen door af en toe spelers af te staan. Mooi dat het zo kan binnen de club en dank aan ieder die een bijdrage heeft gehad aan dit seizoen. Ook dank aan shirtsponsor Tegelhome & HV wonen en wasvrouw Rita die al jaren voor zorgt dat we fris en schoon aan de aftrap verschijnen.

Ik hoop u als lezer begin volgend seizoen te informeren over transfers en selectiewisselingen, we hopen nog een aantal grote namen te presenteren mits het budget het toelaat.