Competitie
6e klasse 10
Datum
7 maart 2020 14:00
Accommodatie
Onbekend
In de week, voorafgaand aan de wedstrijd, had leider en (tijdelijk) uitgerangeerde spelmaker Jasper ‘007’ Buitenhuis alles uit de kast moeten halen om een elftal op de been te brengen. De nood was hoog, zeer hoog, maar door uitgekiende scoutingstrategieën en niet te versmaden verleidingstactieken wist de ‘kilometervreter in ruste’ alsnog een zeer bijzonder gezelschap bijeen te brengen.
Nou is een vreemdenlegioen in het hedendaagse voetbal eerder regel, dan uitzondering, maar waar in veel andere gevallen exotische balkunstenaars voor uitzonderlijke transferbedragen worden binnen gehengeld, werd er in dit geval voor een goedkopere oplossing gekozen.
Naast een zestienjarige doelman, moesten onder andere voorzitter, secretaris, penningmeester en voormalig penningmeester van de club aantreden in het zesde elftal. Alsof Van Praag, Van den Herik, Van Raaij en de Voorzitter van Vitesse gezamenlijk het veld betreden in voetbaltenue.
Uiteraard werden er nog twee wissels aan het elftal toegevoegd, want dit krakkemikkige zooitje zou het geen hele wedstrijd uit kunnen houden. Dertien man sterk richting Meppel, dacht hij…!!!
Want, alsof het allemaal al niet genoeg tegenzat, deed vaste basisklant Edwin Schuurman, via de app de onsmakelijke mededeling, dat zijn volledige middagmaal met een antiperistaltische beweging het lichaam had verlaten, hetgeen in medische termen als “niet fit voor de wedstrijd” kan worden omschreven.
De twaalf overgebleven spelers reisden wel af naar Meppel om op het abominabele kunstgrasveld aldaar hun kunsten te vertonen. Dit ging ze in eerste instantie verrassend goed af. De eerste veertig minuten van de wedstrijd werden de Meppelers van het kastje naar de muur gespeeld en de 0-1 tussenstand was dan ook slechts een schrille afspiegeling van de verhoudingen op het veld. De openingstreffer was overigens een keurig uitgespeeld doelpunt van (hoe kan het ook anders) Wim ‘der bomber’ Bisschop, na een keurig steekballetje van Roel Kuiers.
Hierna ging in korte tijd alles mis wat er mis kon gaan, overigens totaal buiten het invloedsgebied van de mannen in het groen en wit. Althans, dat was de ‘geheel objectieve’ Rouveense kijk op de situatie.
Tegen de afspraak met zijn JO17 trainer in verliet keeper Bas Buitenhuis geblesseerd het veld, nadat hij ongevraagd was getorpedeerd door een roekeloze tegenstander. Een paar noppen in de knie en een flinke snee vertelden het verhaal, maar de scheidsrechter wende zijn blik van dit huiveringwekkend, bloederige tafereel. Na enig aandringen stopte het spel alsnog, maar het kwaad was al geschied.
In het tumult, dat hierna ontstond probeerde good-old Egbert Krale de boel te sussen, door zijn team eraan te herinneren, dat het geen zin had om de beslissing van de zeer ervaren leidsman in twijfel te trekken en maakte daarbij de vergelijking met ervaringen uit eerdere ontmoetingen. Deze geschiedschrijving kon de goedkeuring van de scheidsrechter echter niet verdragen. Een gele prent en tien minuten rusten in het zonnetje was zijn deel.
Ondertussen moest er nog wel een vervangende keeper worden gevonden. Niemand minder dan de ‘allrounder der allrounders’ Peter Schra bood uitkomst. Peter, die tot dan toe een puike wedstrijd had gevlagd, moest hierdoor binnen no-time van rol veranderen, zoals Clark Kent in zijn beste dagen. En zo betreed Peter ‘Schmeichel’ Schra onverschrokken als altijd het strijdtoneel in keeperstenue.
Niet veel later arriveerde Mark ‘the terminator’ Timmerman iets later bij de bal dan zijn directe tegenstander, waardoor deze met een sierlijke duik over de ‘spreekwoordelijke’ boarding belande. Hoewel de fysieke schade meeviel gaf dit aanleiding tot enige consternatie bij de MSC-ers. Roel ’de redenaar’ Kuiers was hier niet van gediend en melde met luide stem en in niet mis te verstane bewoordingen aan de aanvoerder van MSC, dat het beter was om te zwijgen. Echter, zijn schelle stemgeluid tartte het gehoor van de hypersensitieve leidsman en ook Roel mocht tien minuten afkoelen naast Egbert op het bankje.
Bijna rust, maar het leed was nog niet geleden. Voor het eerst in de wedstrijd kan een MSC-er, geheel vrijstaand op doel schieten. Zelfs onze Peter ‘Schmeichel’ heeft hier geen antwoord op, 1-1.
En dan eindelijk rust…
In de tweede helft beginnen de teams waarmee ze geëindigd waren, met elf tegen negen. Dit gaat goed, want MSC weet niet te scoren en Patrick ‘pabman’ Tiemes neemt de doeltrappen. De pabman had duidelijk geen pap in de benen van de avond ervoor, want met zijn doeltrappen bestookte hij de vijandelijke laatste linie zodanig, dat Wim ‘der bomber’ Bisschop nog enkele malen gevaarlijk richting het doel kan opstomen. Helaas zonder succes.
Als de afgekoelde mannen weer zijn teruggekeerd en het weer elf tegen elf is, wordt het Rouveense spel niet beter. Wel krijgen ze de beste kans op een tweede treffer, maar het nonchalante lobje van Roel ‘de redenaar’ wekt meer verbazing, dan overtuiging en is een eenvoudige prooi voor de keeper.
Aan de andere kant wordt er een kwartier voor tijd wel gescoord. Rouveen krijgt om onbegrijpelijke redenen een vrije trap tegen. Mark ‘the terminator’ Timmerman zou te hard “Mark!!” hebben geroepen, voordat hij een hoge bal wegkopt, en dat mag blijkbaar niet volgens de regels in een nog niet gepubliceerd spelregelboekje. Waarschijnlijk had de scheids het niet helemaal goed verstaan, want bij het doorgaans gebruikelijke Terminator vocabulaire ”I’ll be back”, “Hasta la vista” of “Get to da choppa!!” hadden we deze beslissing nog enigszins kunnen begrijpen.
De indirecte vrije trap wordt vervolgens onberispelijk in het doel geschoten. De spelleider is hier dusdanig van onder de indruk, dat het hem is ontgaan, dat de bal onderweg niet door een speler is getoucheerd. Het blijkt geen reden om een ongeldig doelpunt af te keuren, 2-1.
De Rouveners gaan in het laatste kwartier op zoek naar de gelijkmaker, maar in de slotfase krijgen ze het deksel op de neus van iets teveel aanvalslust. Genadeloos worden ze afgestraft in de counter, 3-1. De wedstrijd lijkt beslist…
Helemaal als de scheidsrechter ook nog naar zijn onderbeen grijpt. Kramp in de kuit!! Kan hij verder? Ja, hij kan verder. Nog vijf minuten, voor wat het waard is…
En dan, uit het niets… een diepe bal van Rutger Knoll wordt volkomen verkeerd ingeschat door de verdediging van MSC en Wim ‘der bomber’ is er als de kippen bij om van dit buitenkansje te profiteren, 3-2!! Het geeft de burger, of in dit geval de boeren, weer moed!!
Met nog enkele minuten speeltijd zetten de Rouveners alles op alles om het meer dan verdiende punt alsnog uit het vuur te slepen. En met succes!! Het is niemand minder dan Martijn The Bossie Timmerman met het slotakkoord. Of moeten we tegenwoordig spreken van Martijn ‘The Bozidane’, want tijdens de wedstrijd vestigt hij een nieuw wereldrecord aan pirouettes op de bal, zoals Zinedine Zidane ooit eens per wedstrijd deed. Maar goed, alle gekheid op een stokje, zo moet Martijn hebben gedacht. In de laatste minuut geen tijd pirouettes en andere rariteiten, dit keer in een streep richting het doel, zoals het hoort. In een rechte lijn stormt de blonde pijl alle verdedigers voorbij en schiet de bal feilloos binnen, 3-3!!!
Komende zaterdag mogen de mannen van het zesde wederom aantreden tegen MSC, want dan komt het tweede elftal op bezoek in Rouveen en zal de strijd verder worden gestreden op het onvolprezen veld 3 aka ‘The Graveyard’. Hopelijk dan weer met een volledig fitte selectie.
MSC 3 - SC Rouveen 6 - VHK 2 3-3 07-03-2020
Doel: Bas Buitenhuis ('40 Peter Schra)
Achterhoede: Mark Timmerman, Patrick Tiemes, Egbert Krale, Rudy Klomp
Middenveld: Rutger Knoll, Martijn Timmerman, Andre Mussche
Voorhoede: Martin Vos, Wim Bisschop, Roel Kuiers
